Eerlijk is eerlijk, Woukje is niet zo huishoudelijk aangelegd. Ze houdt van werken; ze kan uren kijken hoe ik de was in de wasmachine stop, er weer uit haal en als ik aan het strijken ben, ligt ze graag onder de strijkplank. Woukje's bijdrage is vooral een mentale bijdrage; ze steunt me met haar aanwezigheid. En ook al kijkt Woukje alsof ze wil zeggen: "Ik weet echt niet hoe het kan dat het mandje met knijpers hier tussen mijn poten ligt. En die knijpers zijn er vanzelf uitgevallen". Het mandje met de knijpers stond een paar minuten voor ik de foto maakte toch echt nog in de wasmand!
Vandaag heeft Woukje voor het eerst een stok terug gebracht die ik een klein stukje voor haar had weggegooid. Nee, het was nog geen model-apport, verre van dat maar het was wel leuk! En omdat ik weet dat gooien met stokken niet zonder risico is, gaat vanaf nu een dummy mee als we gaan wandelen.
Ohhhh zo herkenbaar. Dat kijken naar die werkende mensen vindt Woukje geweldig. Zelfs kijken naar Mila, die wel een goeie hulp in de huishouding is, vond ze super. Toch heeft ze nooit de behoefte gehad om Mila een handje te helpen. Ik had eerder het idee dat ze niet snapte wat de lol was van die was uit de machine halen, zelfs niet als je daar voor beloond wordt. Maar ja, die mentale ondersteuning is ook belangrijk. Ik had toch altijd wel het gevoel dat Woukje vooral complimentjes en positieve en opbouwende kritiek aan het geven was :-)
BeantwoordenVerwijderen